piątek, 29 maja 2015

Kasza bulgur z kabanosami, pomidorami, cieciorką i czarną fasolą

     Kupiłam niedawno opakowanie kaszy bulgur wymieszanej z makaronem vermicelli. Nie wiedziałam za bardzo, z czym to się je, więc poczyniłam risercz w internecie. Zainteresował mnie przepis Nigelli Lawson na gulasz z chorizo i cieciorki, który autorka zaleca podawać właśnie z tym typem kaszy. Chorizo jest drogie i trudno dostępne, więc użyłam tego, co było w moim zasięgu - cieniutkich kabanosów z piri-piri. Dwie puszki cieciorki wydawały mi się ilością ogromną i monotonną, więc jedną jej puszkę zastąpiłam czarną fasolką, którą niedawno odkryłam w osiedlowym sklepiku, w którym sprzedają różne ciekawostki kulinarne. Nigella używa śladowej ilości sherry, ale że nie pijam czegoś takiego, to dodałam trochę zwyczajnej czystej, której resztkę miałam w lodówce. Jak widać nieco odbiegłam od oryginalnego, więc jeśli ktoś chciałby się z nim zapoznać, to można to zrobić tutaj.

     Jadłam kaszę bulgur po raz pierwszy i bardzo mi się spodobała, zwłaszcza w duecie z drobnym makaronem. Całość okazała się nową, ciekawą propozycją szybkiego i smacznego posiłku, w sam raz na zabiegany dzień. Moja wersja jest dość pikantna, ale wystarczy pominąć dodatek ostrej papryczki i wybrać zwykłe kabanosy zamiast tych o smaku piri-piri, żeby było łagodniej. Świetnym pomysłem jest dodatek cynamonu, a pomysłem godnym rozważenia jest dodanie suszonych moreli, które znajdują się na pierwotnej liście składników.


KASZA BULGUR Z KABANOSAMI, POMIDORAMI, CIECIORKĄ I CZARNĄ FASOLĄ


400 g kaszy bulgur z makaronem vermicelli (może być też sama kasza), litr wody, 300 g cienkich kabanosów z piri-piri (w oryginalnym przepisie miało być chorizo, może być też dowolny rodzaj pikantnej kiełbasy z papryką), pół ostrej papryczki, 2 ząbki czosnku, 2 puszki pomidorów krojonych, puszka cieciorki, puszka czarnej fasoli (lub po prostu 2 puszki wybranych warzyw strączkowych), 4 łyżki sherry (zastąpiłam czystą wódką), sól, pieprz, łyżeczka cynamonu, pół łyżeczki mielony kminek, 2 liście laurowe, oliwa do smażenia


W garnku rozgrzewamy oliwę. Przez kilka minut podsmażamy na niej kaszę bulgur. Następnie dodajemy łyżeczkę cynamonu i dwie łyżeczki soli, po czym smażymy jeszcze chwilę, mieszając. Teraz zalewamy kaszę litrem wody, zagotowujemy i trzymamy przez ok. 15 minut na niewielkim ogniu pod przykryciem. Gotujemy aż płyn się wchłonie, a kasza będzie miękka.

Do drugiego garnka wrzucamy pokrojoną w kawałki kiełbasę i stawiamy na ogniu. Gdy z kabanosów wytopi się tłuszcz, dodajemy posiekane drobno papryczkę i czosnek. Smażymy chwilę, po czym dolewamy 4 łyżki alkoholu i odparowujemy go. Następnie wrzucamy do garnka odsączone cieciorkę i fasolkę oraz pomidory. Puszkę po pomidorach zalewamy do połowy wodą i taką ilość płynu dodajemy do garnka. Przykrywamy potrawę i dusimy przez 5 minut. 





piątek, 15 maja 2015

Polędwica wieprzowa z cydrem i jabłkiem

     W drodze na koncert w jakiejś ukrytej wśród wielkopolskich lasów mieścinie, zatrzymaliśmy się przy wiejskim spożywczaku. Pod ostrzałem spojrzeń "lokalsów", sączących pod sklepem napoje chłodzące, zeszliśmy po schodkach do wnętrza, które pamiętało jeszcze poprzedni ustrój. Byliśmy głodni, ale spośród całego asortymentu na wynos i do zjedzenia w samochodzie nadawały się jedynie ciastka na wagę. Wybraliśmy więc kilka rodzajów świeżo dostarczonych fabrycznych wyrobów cukierniczych oraz napoje. Mi trafił się cydr kujawski, wypatrzony na górnej (sic!) półce przez sponsora prowiantu (z tego miejsca dziękuję i pozdrawiam). Miałam go wypić przed koncertem, ale ostatecznie zapomniana i nienaruszona buteleczka cydru wróciła w mojej przepastnej torbie do domu.

     Na drugi dzień na obiad miało być coś z polędwicy wieprzowej. Cydr aż się prosił, żeby dodać go do mięsa, razem z jabłkiem oraz stosownymi przyprawami - musztardą, majerankiem i rozmarynem. Danie udało się wybornie, a i jeszcze została szklaneczka niskoalkoholowego trunku na popitkę. 

     To taka moja naprędce wyczarowana wersja dania o francuskim charakterze. Jeśli macie calvados, możecie wzmocnić nim danie. Jeśli nie przestrzegacie diety, możecie dodać śmietany (nie, żebym ja jej przestrzegała, ale lubię niezabielane sosy). Jeśli macie świeży tymianek, nie wahajcie się go użyć. A może macie w lodówce tylko zwykłego browara? Twórzcie!


POLĘDWICA WIEPRZOWA Z CYDREM I JABŁKIEM


ok. 300 g polędwicy wieprzowej, szklanka cydru, małe jabłko (lub pół dużego), 2 małe cebulki lub jedna duża, łyżeczka musztardy Dijon, majeranek, rozmaryn, sól, pieprz, olej do smażenia


Polędwicę kroimy w plastry o centymetrowej grubości, które rozklepujemy dłońmi (kłykciami i palcami). Kawałki posypujemy z dwóch stron solą, pieprzem oraz ziołami. Opuszkami palców wklepujemy przyprawy w mięso.

Jabłko przekrawamy na pół, a następnie kroimy w półksiężyce (nie trzeba go obierać). Cebulę siekamy, niekoniecznie drobno.

Na patelni rozgrzewamy olej i rumienimy na nim z obu stron kotleciki. Następnie dodajemy cebulę i kawałki jabłka, po czym smażymy jeszcze chwilę. 
Cydr mieszamy z łyżeczką musztardy i wlewamy go na patelnię. Przez kilka minut odparowujemy alkohol, a potem kilka minut dusimy potrawę pod pokrywką. Podajemy  z ziemniakami.




środa, 6 maja 2015

Pancakes na maślance z bekonem i syropem klonowym

     Dwa wpisy temu czyli dość dawno, ponieważ dopuściłam ostatnio do dwutygodniowej przerwy w blogowaniu, pokazywałam Wam schab z syropem klonowym. Jednak pierwszą rzeczą, którą chciałam zrobić, kiedy dorwałam się do butelki tego specjału, było polanie nim amerykańskich pancakes z bekonem. Zawsze pociągały mnie słodko-słone zestawy smakowe, więc to popularne za oceanem danie śniadaniowo-lunchowe było absolutnym must-try, skoro już tak amerykanizujemy. Znalazłam przepis na pankejki na maślance, bo takie są ponoć najlepsze i przystąpiłam do dzieła.

      Smażenie tych pulchnych placuszków to bułka z masłem, ale wymaga nieco cierpliwości. Trzeba się trochę nastać przy patelni, nim na talerzu uzbiera się odpowiednio wysoka górka naleśników. W międzyczasie możemy doglądać bekonu oraz dumać nad naturą wszechrzeczy, o ile niczego przez te refleksje nie spalimy. Gdy pancake'owy stos osiągnie pożądaną wysokość, okalamy go chrupkimi plastrami bekonu i polewamy złocistym, żywicznym syropem. Mi ta kombinacja smakowa bardzo przypadła do gustu. Powiem więcej: jest jedną z tych, od których gotowa jestem się uzależnić.

     Kilka dni temu smażyłam pankejki z Bratem, ale jeszcze nie udało mi się go namówić na bekon w słodkim towarzystwie. Myślę jednak, że w końcu się przekona. Jego i wszystkich innych sceptyków namawiam, żeby chociaż spróbowali! Amerykanie przecież najlepiej wiedzą, co dobre i niezdrowe.


PANCAKES NA MAŚLANCE Z BEKONEM I SYROPEM KLONOWYM


150 g mąki pszennej, łyżeczka sody, jajko, 3 łyżki rozpuszczonego masła, 200 ml maślanki, łyżka cukru pudru, pół łyżeczki soli, boczek w cieniutkich plasterkach, syrop klonowy w dowolnej ilości


W dużej misce mieszamy sypkie składniki placuszków: mąkę, sodę, cukier i sól, a następnie dodajemy składniki mokre - jajko, rozpuszczone masło i maślankę. Wszystkie ingrediencje łączymy ze sobą, ale nie musimy robić tego przesadnie pedantycznie. Martha Stewart twierdzi, że dobre ciasto na pankejki powinno być grudkowate, tak jak w przypadku muffinek.

Rozgrzewamy patelnię do naleśników, którą możemy delikatnie nasmarować masłem. Smażymy niewielkie placuszki - gdy na powierzchni pojawią się bąbelki, odwracamy je na drugą stronę.

Obok na zimną patelnię grillową kładziemy plastry boczku i smażymy do takiego stopnia, do jakiego lubimy.

Pancakes układamy w stosik, przyozdabiamy plastrami boczku i polewamy syropem klonowym. 








Przepis zgłaszam do akcji "Kuchnia północnoamerykańska". Kanadyjski syrop klonowy i amerykańskie pankejki obejmują wszak prawie cały kontynent Ameryki Północnej!

Kuchnia Ameryki Północnej 2015